Afgelopen weekeind kwam in Hulst een 64-jarige fietser om het leven. Dat gebeurde bij een aanrijding waarbij een autobestuurder doorreed. Een deel van een kapotte spiegel bleef op de plek van de aanrijding achter.
Ik las het en vloekte binnensmonds, want een ongeluk met fatale gevolgen is éen, maar doorrijden is een tweede. Vals, onmenselijk, dom.
En wat meldt ons aller NOS dan ietwat later : “Na het ongeluk reed de bestuurder door. De politie deed daarop een oproep aan hem om zich te melden. Volgens een woordvoerder heeft de man vandaag gebeld met een van de politiebureaus in de regio. Binnenkort volgt er een uitgebreid gesprek met hem.”
Lees het goed. Een oproep, een belletje en binnenkort een gesprek. Ja, zo staat het er. Er is niet eens gezocht naar een bestuurder van een Opel Vectra, nee de politie deed een oproep, terwijl ze wellicht die Vectra zo hadden kunnen achterhalen, omdat er van dat type echt geen honderden meer rondrijden en zeker niet in Zeeuws-Vlaanderen. De politie deed een oproep. Zo gaat dat tegenwoordig met die dienders.
“Nee, wij doen een oproep en herhalen die nog eens en vervolgens hebben we altijd nog het middel van Opsporing Verzocht…jaja…rechercheren ho maar. Wij doen een oproep.
En vervolgens meldt zo’n onverlaat zich. Nou denk je dan, die wordt toch onmiddellijk gehoord en even achter de tralies. Doorrijden na dodelijk ongeval is toch een misdrijf, niet? Zelfs als de Belgische fietser niet goed werd bij of tijdens de aanrijding, dan nog hoort doorrijden niet.
Maar nee, de dienders hebben de data van betrokkene genoteerd en nodigen hem binnenkort (over een dag of zes ofzo) uit voor een gesprek.
Sorry hoor, maar ik word hier toch een beetje onpasselijk van…en U?
En dan heb ik het nog niet over die andere automobilist die zonder papieren en met een dronken kop een 60 jarige fietser uit Terneuzen van zijn leven beroofde…
