Hulst laat zich gaan

Jeffrey Kuttering, de PZC-verslaggever in Den Haag. de kokette Katinka onder de redacteuren, die in mijn tijd regelmatig aangeduid werd als “Kutje”, maar zich tegenwoordig de rol van het Zeeuws geweten in de Hofstad heeft aangemeten, schrijft deze week in zijn blog dat Hulst krokodillentranen plengt . Met het protest van afgelopen maandag maakt de stede Hulst zich in de ogen van de scribent wat belachelijk. In zijn digitale blad, niet in de PZC, dat zou te gek zijn, schrijft hij: “Jammer dat de gemeenteraad van Hulst zich zo laat gaan. Het leidt tot wat je nu juist niet wilt: hoongelach. Minister Verburg heeft Hulst vier weken extra tijd gegeven om te reageren op hoe de polder onder water moet worden gezet en het gebied moet worden ingericht. In plaats van krokodillentranen huilen en vechten met windmolens, is het slimmer om de kansen met twee handen aan te pakken. Maak van dat gebied iets bijzonders, waar straks juist toeristen naar toe willen komen.

Maar of de burgemeester en de gemeenteraad dat gaat lukken is de vraag. Zeker als je de kansen nu al in een verklaring afschiet en het gebied een modderbak noemt onder de rook van de Antwerpse haven en de kercentrale van Doel. Aan dat soort pessimisme heeft Zeeland helemaal niets. Sterker: dit soort retoriek schaadt de belangten van Zeeland.”

Jaja, de belangten van Zeeland worden weer eens geschaad.

De suggestie dat er van het gebied iets te maken valt waar toeristen naar toe willen komen is een mooie. Een week of wat terug was ik met vriend en collega Cees in de Prosper en Hedwige. Flip toog een dag later naar het oosten. We zagen hoe onze Belgische vrienden in de Prosper al bezig waren met grondwerken. De boerderijen staan er – zo onder de damp van de kerncentrale (geen rook, gewoon waterdamp – langzaam te verpauperen. Aan de andere kant van de streep krijsen fazanten in een verder stille polder. Op de zeedijk aan de kant van Saeftinge scheert een koppel kiekendieven over de kruin. Over de dijk ligt de Selenapolder, een modderbak met riet. Is dit wat de Hedwige worden moet? Is dit het belangt van Zeeland zoals Kutje het zegt…

Het dagblad Trouw schreef in oktober 1992 het volgende: “De locatie: de Selenapolder, gelegen in het meest oostelijke puntje van Zeeuws-Vlaanderen, grenzend aan het Verdronken land van Saeftinghe. Het is nauwelijks voor te stellen dat dit nog geen drie jaar geleden een landbouwpolder was. In februari 1990 kwam daar een abrupt einde aan toen tijdens de zware stormen de zomerkade brak en het getij weer vrij spel kreeg. Razendsnel sloeg de natuur terug en gaf de polder weer zijn oude uiterlijk: dat van een buitendijks brakwaterschor. Slechts enkele palen met prikkeldraad herinneren nog aan het landbouwverleden – de lange, smalle polder maakt zonder meer aanspraak op een nieuwe naam: het Verdronken land van Selena.

(Links de Selena, rechts de Hedwigepolder, najaar 2009)
De polder, vertelt Thijs Kramer van de Zeeuwse Milieufederatie, is een onbedoeld maar duidelijk voorbeeld van wat Rijkswaterstaat voor ogen staat met het scheppen van nieuwe overstromingsgebieden in het estuarium van de Schelde. Thijs Kramer: “Het plan van Rijkswaterstaat om polders weer terug te geven aan de werking van het getij heeft een tweeledig doel: het vergroten van de komberging van het estuarium om de groeiende baggerproblemen te verminderen en het tegelijkertijd ontwikkelen van nieuwe natuurgebieden. Rijkswaterstaat combineert hiermee op opmerkelijke wijze de verbetering van zowel de economische als de ecologische waarden van het Schelde-estuarium.”

Thijs is helaas niet meer, maar hij had toen al goed voor ogen wat Rijkswaterstaat (bedoeld)  wou en wat hij zelf als gedeputeerde initieerde.

En in Hulst, daar hebben er te veel, te lang, zitten slapen. En overigens niet alleen in Hulst.