“Laat ze toch zuipen” (even)

Wat is het nu? “Laat ze niet zuipen” of “Laat ze niet verzuipen”. In mijn beleving is de eerste kreet gericht tegen overmatig drinken en heeft de ander nadrukkelijk iets van doen met bovenblijven, niet verdrinken. Maar nee, de Zeeuwse antialcohollobby weet het eigenlijk niet, kwakt twee campagnespreuken ineen en hoopt vervolgens op een succes.
Vergeet het maar, de Zeeuwse jeugd op gezette tijden meer dan gezond is, maar verzuipt niet.
Eenmaal de echt wilde jaren passé, dan past het gros in het keurslijf en leutert niemand meer over overmaat.
Of dit acties overbodig zijn?
Ja eigenlijk wel, want ze hebben hoegenaamd geen effect.
Moeten we er dan maar mee stoppen?
Ach ja, weer een projecteleider zonder job, weer een apparaat lamgelegd,
een pr-bureautje brodeloos gemaakt.
Jongeren drinken en stoppen na verloop van tijd met dat groots innemen, de meesten althans.
Zij, moeder van mij, hield in haar tijd een oogje in het zeil.
Ze wist precies, aan het geluid dat ik of wij bij het betreden van het huis maakten of er drank in het spel was of niet.
Klonk er veel gerommel, gehinnik en gemekker, dan durfde ze nog wel eens een kijkje komen nemen.
Was het helemaal stil, dan was er zeker iets mis en stond ze zo onder aan de trap.
En dan de andere ochtend kwam ze me visiteren.
“Wat hebben jullie gister uitgespookt?…”
“Öh, met onze knieën tegen de leuning van het bruggetje gereden..”
“Gedronken zeker?”
“Een beetje.”
“Jaja, en deed het pijn? Het zal jullie leren…”
We leerden het.
We leerden het af.
Ook zonder een campagne..