Kiezen tussen pest of cholera

Een mijner lezers, een trouwe, vroeg zich deze week af waarom de campagne voor de provinciale statenverkiezingen dees keer in vergelijking met de vorige, zo langzaam op gang komt. En ook, zo gaf hij aan, was het ‘m opgevallen dat de meeste partijen absoluut niet weten op wat voor steun ze nog kunnen rekenen in Zeeuws-Vlaanderen.

Tja, ik kan dat wel een beetje snappen. Het stemgedrag van partijen in de statenzaal komt niet altijd overeen met wat de hardste roepers in en uit Zeeuws-Vlaanderen vinden, denken of doen.
Een partij hoeft zich – zo schat ik in – geen beetje zorgen te maken over verlies aan electorale steun. De PvZ? Neenee, niet de club van Robesin…Nee, gewoon de mannenbroeders van de SGP, de zesdaagse twitterbrigade van George van Heukelom, de kerels van stavast en de vrouwen aan het aanrecht (niet overdrijven). De SGP is er in geslaagd om wat jongeren aan zich te binden zodat de Staatkundigen toch met een fatsoenlijke lijst voor de dag kunnen komen, met zelfs in Zeeuws-Vlaanderen een paar kandidaten -zoals Piet Hamelink uit Zaamslag – die in de Zeeuwse politiek en voor de partij hun sporen verdiend hebben. Nee, de mannenbroeders van George kunnen rustig de strijd aanvangen, die halen hun zeteltjes wel weer. Of de ChristenUnie daar in slagen zal lijkt me minder aannemelijk. Na het debacle van de vorige kopman – Van Ginkel – die het werk als gedeputeerde niet aankon en na ettelijke weken vervangen moest worden door Frans Hamelink uit – ook weer – Zaamslag lijken de christelijken met een sociaal gezicht de weg te zijn kwijtgeraakt. Hamelink, een eerlijk waar beste man, is als bestuurder absoluut niet uit de verf gekomen. Alsof het motto van CU in het college simpelweg was “Doe je niets, dan doe je ook niets verkeerd”.
Nu ook Dick Visser de staten verlaat is het de vraag of de jonge christenkandidaten van de ChristenUnie er in zullen slagen om hun aanhang op peil te houden. En ja, in Zeeuws-Vlaanderen zullen ze niet echt deuken in de pakken boter slaan…
De Partij voor Zeeland denkt dat met name in Zeeuws-Vlaanderen wel weer te kunnen gaan doen. Met Robesin als vaandeldrager, Francois Babijn als tamboer-maitre en Jean Paul Hageman als lijstduwer denken de PvZ’ers de anti -Waterdunen vrienden, anti-ontpolderaars en pro-Perkpolderaars (gek genoeg of toch weer niet) achter hun vlag te kunnen krijgen. En met hen al die andere Zeeuwen die de dijken intact willen houden en tegen de nieuwe natuur zijn.
Onder normale omstandigheden hadden Robesin en Co best kans gehad op een electoraal succes. Een zeteltje erbij had er best ingezeten en zit er misschien ook nog wel in als de PvZ er in slaagt om het grote potentieel aan protest -lees PVV-stemmers in Zeeuws-Vlaanderen aan zich weet te binden. Probleem is echter dat de PVV ook in Zeeland meedoet aan de stembusgang. Voor het eerst met weinig aansprekende kandidaten en een oud-Goes-CDA-raadslid als lijsttrekker. Komt nog bij dat de PVV een fout maakt die de PvZ handig kan uitspelen. De Wilders-fanaten hebben namelijk geen enkele Zeeuws-Vlaamse kandidaat bij de eerste drie op de lijst, terwijl het electoraal potentieel in Hulst en Terneuzen zit. Maar goed, het is wat een reaguurder in de PZC ook stelde straks kiezen tussen cholera (PvZ) of de pest (PVV), alhoewel Robesin het daar niet mee eens zal zijn.
Kiezers kunnen ook voor een mildere aandoening kiezen. De PvdA bijvoorbeeld.
Gisteren had een jeugdige PvdA-kandidaat uit Terneuzen het in zijn hoofd gehaald om mij in een mailtje te vragen of ik aan mijn vrouw wilde vragen of zij de PvdA kon helpen bij de campagne van de sociaal-democraten in vooral Zeeuws-Vlaanderen. Nu wil het geval dat mijn vrouw Maria le Roy vier jaar geleden tegen de wil van partijkliek op Walcheren door de leden van de PvdA tot lijsttrekker werd gekozen (met 7 procent winst op Van Zandbrink, maar dat noemde de partijkliek marginaal). De verkiezingscamapgne en de onderhandelingen voor een college daarna verliepen voor mijn Marieke zeer pijnlijk. Zelfs nu halen we geregeld nog dolken uit haar rug…Ik verweet de jonge Terneuzense kandidaat een gebrek aan historische besef …
Hoe het ook zij, wat is de PvdA nog in Zeeland. Daan Bruinooge is dood, Co van Schaik blijft lekker in Terneuzen wethouder spelen en voor het overige…Burgemeester Jan Lonink van Terneuzen, de voorzitter van de kandidaatsstellingscommissie , klaagde bij de lijstsamenstelling steen en been over het gebrek aan kwalititeit. ‘Voor zo’n grote partij, bijna geen kandidaten…” En daar heb je weer zo’n inschattingsfout. De PvdA is geen partij van gelijkgestemden in Zeeland. Dat is de Middelburgse kliek met De Reu, Korstanje, zijn schoonzoon, Holtering, Van Zandbrink (die nu naam wil maken als de hakkelende senator) en nog wat bloedbroeders zoals dinosaurus Jaap (van der Doef). Het gewestelijke bestuur en een paar afdelingen die een volstrekt eigen koers varen.
Als Daan Bruinooge zou weten dat Annebeth (spreek uit Annebef) Evertz uit Kapelle nu als lijsttrekker voor de PvdA de stemmen moet vergaren (om vervolgens de risicomijder Ben de Reu aan een GS-stoel te hlepen), dan zou-ie zich omdraaien in zijn graf en nog dagen, wat weken, liggen te woelen…
“Dus jij denkt niet dat ze er iets voor voelt om ons…”
“Nee, jong, ik dacht het niet…”
Het CDA is – ondanks een enorm verlies aan steun in Zeeuws-Vlaanderen door het ontpolderingsverhaal – redelijk optimistisch gestemd. De Zeeuwse CDA schoof Patricia de Milliano uit Oostburg naar voren als lijsttrekker, vrouw, aardig, katholiek en Zeeuws-Vlaamse. En aangezien De Milliano zelf niet de ambitie koesterde om gedeputeerde te worden, maar fractievoorzitter leek er met Van Beveren en Van Waveren op 2 en 3 geen vuiltje aan de lucht. Dachten ze. Alleen Harry van Waveren voelde zich met plek 3 ipv 2 tekortgedaan. Hij deed nog een vergeefse gooi naar het lijsttrekkerschap, werd weggestemd en kondigde pardoes zijn vertrek aan.
Nu moet ik wel zeggen dat daar hier en daar in Zeeland om is gejuicht, maar dat zeg ik niet hardop, daarmee zou ik Van Waveren tekortdoen die Zeeland – in al die jaren – toch goed heeft willen dienen.
Maar goed, het CDA moet natuurlijk wel op een behoorlijk omgeploegd speelveld een spel gaan spelen en tot op heden is het nog erg stil in de kleedkamers.
Zo ook overigens bij de VVD.
De liberalen hebben een evenwichtige lijst met kandidaten uit alle regio’s, maar echt aansprekende mensen, mensen die een zaal kunnen bewegen, die kunnen debatteren. Ik zie ze niet of het moet Petra de Boevere zijn die nog een aantrekkelijke verhaal over sociale media kan brengen, maar een politieke boodschap verkopen. Ik zou het niet weten…
En ja dan hebben we nog GroenLinks en de SP. De laatste club kon haar overwinning van vier jaar terug op geen enkele manier waarmaken. Het dubbelkoppig fractievoorzitterschap werkte niet, de club viel uiteen en in de staten had de partij hoegenaamd niets te melden. En bij GroenLinks was het de voorbije vier jaar net andersom, die hadden vroeger -toen Marten Wiersma nog statenlid was – over van alles wel wat te zeggen en sindsdien blijft de rol van deze club beperkt tot provocatief aanwezig zijn voor Robesin en Co. Met Hans van Hage – voorheen boswachter – op een 9e plek als eerste Zeeuws-Vlaamse kandidaat hoeft GroenLinks zich in Zeeuws-Vlaanderen alvast niet rijk te rekenen, maar dat zullen ze ook wel niet doen.
Nee, ik vrees dat de statenverkiezingen 2011 de stembusgang der gezapigheid wordt met een opkomstpercentage dat weer lager zal uitpakken dan de vorige keer en dan kan er weer een dagelijks bestuur gevormd worden dat feitelijk geen recht doet aan de uitslag, net als de vorige keer…