Karla en het addertje onder het gras…

Hoewel mijn wijze oud-collega Henk me gewaarschuwd had niet te gaan, ging ik afgelopen vrijdag toch naar het feest der Sierzeeuwen in de Middelburgse abdij. Handen schudden, spajes drinken, wensen uitwisselen, onhandig manoeuvreren tussen zwaarlijvigen, mindere zware en slanken in deux pieces dan wel kostuums. De voormalige baas der Nederlanden was er ook. JP, de sierzeeuw. Ontspannen, nonchalant met een hand in de broekzak, keuvelend over hoe het is, hoe het was en een beetje hoe het gaat worden. En ja, mijn kompaan in zaken duwde mij op een gegeven moment richting koningin van Zeeland. Ik was wat bevreesd, want ik had het voorbije jaar nogal wat onaardige dingen over haar geschreven, over Mercedessen, burgemeestersbenoemingen, dode tongen en meer van zulks, maar ja, wie kaatst moet de bal verwachten. En ja hoor die kwam….

“Kijk, daar hebben we de blogkoning van Zeeland”, riep ze hard, maar niet echt boos.
“Hoe is het met je…Je ziet er goed uit..” ging ze verder.
“Jij ziet er wat minder goed uit”, speelde ik terug.
Zij, terwijl ze me driemaal een tot gaf, vervolgde met “Wat bedoel je…?”
Ik wees naar haar collier – nee geen bloedkoralen van de bastaard – maar mooie gitten, vier rijden dik met een schitterend boerenknop als slot…”Wie draagt er nu boerenrouwjuwelen op een feestje…”
“Ik weet het”, zei ze, “maar ze zijn zo mooi”.
En daarin moest ik haar gelijk geven.
Daar bleef het ook bij, want vervolgens kreeg ik de wind van voren over mijn blogs, mijn tweets en alle andere rottigheid die ik haar had aangedaan.
De wind van voren…
Mijn collega wist niet wat-ie zag en hoorde en lag in een deuk…
“Nooit geweten dat je zo dik was met Karla…” grapte hij olijk.
Ik vloekte even…
In plaats van de litanie der leleijkheden had ik van Karla liever gehoord waarom zij besloten had om Jacques Suurmond voor de duur van maximaal twee jaar als waarnemend-burgemeester te posteren in Sluis.
Een 64-jarige bestuurder vervangt daar een burgemeester die op zijn 62e vervroegd met pensioen gaat.
Een VVD”er neemt de plek in van een PvdA ‘er zonder dat daar politiek geroezemoes over ontstaat.
De fractievoorzitters zouden daar op aangedrongen hebben, op een tijdelijke benoeming.
Waarom in Godsnaam?
Kijk dat men in de abdij Jacques Suurmond een mooie afsluiting gunt van zijn loopbaan vind ik prima, maar voor zover ik weet had Suurmond het als wethouder van Vlissingen -weliswaar een noodlijdende gemeente – goed naar zijn zin. En ja, laat ons wel wezen, Sluis zit nog dieper in de financiële shit dan de grotere Scheldebuur, heeft bovendien een raad die graag haat.Bovendien – zo vernam ik van bestuurlijke tijgers in het Zeeuwse- is het eigenlijk not done om een oud-ambtenaar een benoemde functie te geven in zijn vroegere standplaats.
“Ër moet hier iets spelen. Er moet een addertje onder het gras zitten”, hoorde ik in T, S en H. vandaag zingen.
Kijk en dan ben ik – ondanks alles – nog niet zo dik met Karla dat ze me vertelt welk addertje…
Jammer.
En dan te denken dat ik al een paar keer haar tasje heb gedragen….