Hopen

Ik hoop van harte dat de politie snel de man in de kraag weet te vatten die de voorbije dagen de Terneuzense Rivierenbuurt onveilig heeft gemaakt. De twee aanrandingen van vrouwen zijn te ernstig om dit op zijn beloop te laten. Ik hoop echter ook -en net zo van harte – dat de aanrander niet een (ex)psychiatrische patiënt is, want dat gaan in Terneuzen de hekken van de dam.
Waarom? Ik zal het proberen uit te leggen.

De stichting Zeeuwse Gronden (opvang van (ex)psychiatrische patiënten) probeert al tijden om in Terneuzen meer opvangcapaciteit te krijgen voor de doelgroep waar ze voor werken. De stichting verzorgt onderdak en begeleiding van deze mensen, maar stuit bij voortduring op verzet van derden als er sprake is van opvanguitbreiding.
Dit fenomeen doet zich niet alleen in Terneuzen voor ook elders.
Probeer een minderheidsgroep met problemen maar eens ergens onder de pannen te krijgen.
Ook de stichting Tragel (geestelijk gehandicapten) kan er over mee praten.
Het wordt in deze samenleving moeilijker en moeilijker.
In Terneuzen heeft De Zeeuwse Gronden momenteel te maken met verzet van binnenstadsbewoners, omdat een aantal huurwoningen nu bestemd worden als opvang. Mocht de aanrander een ex-psychiatrische patiënt zijn, dan zal dat verzet alleen maar aangewakkerd worden. En dat zou buitengewoon jammer zijn.
Ik denk dat we blij moeten zijn dat de stichting in kwestie het werk verricht waarvoor ze is opgericht. Zeker in deze tijd.
Temeer, omdat de gerichte opvang (daklozen, ex-pshy-patiënten, verslaafden) dankzij onze regering van neo-liberalen behoorlijk onder druk is komen te staan. De budgetten worden gekort, opvangmogelijkheden gereduceerd.
Bijgevolg komen mensen die begeleiding en opvang nodig hebben in de problemen.
De straat wordt vaak weer hun thuis. En op straat veroorzaken ze – onder druk – weer voor overlast.
Wat nu in ons land gaande is gebeurde in het Engeland van Margaret Thatcher ook al eens.
Zij sloot gewoon allerhande instellingen en loosde de behandelden (van zwervers tot gekken) gewoon op straat. De bezuinigingsoperatie op volksgezondheidsgebied ging vervolgens op aan extra middelen voor politie en gevangeniswezen, omdat die – in Londen alleen – geconfronteerd werden met 8000 extra delicten in een jaar waarbij ex-patiënten betrokken waren.
En die kant moeten we echt niet op.