Hulst na de middenstanderscoup

“Detailhandel krijgt ruimte”, kopten de regionale kranten op een binnenpagina. Zo’n berichtje waar je makkelijk aan voorbijgaat, omdat het over plannen gaat, bestemmingsplannen, concepten, overleggen en meer van zulks. Bestuurlijk brei die amper als leesbare pap ervaren wordt. “In een herzien planconcept van het Lifstyle Village, het woonthemacentrum wat Morres met de binnenstad van Hulst moet verbinden, krijgt grootschalige detailhandel meer mogelijkheden”, lees ik verder, aha, ja plannen Morres, Lifestyle Village, binnenstad. Waarom lees ik dit nu, waarom schept de gemeente Hulst – klaarblijkelijk – meer ruimte voor Morres en voor projectontwikkelaar Nico Boussen – die in Hulst lekker bezig is – om meer detailhandel in te vullen buiten de binnenstad en minder appartementen te bouwen. Waarom lees ik dit nu – in januari – terwijl ik weet dat tot voor kort de Hulster Ondernemingsvereniging absoluut niet geporteerd was van meer detailhandel buiten de binnenstadzone. Ergo, de Hulster vereniging trok kortgeleden nog keihard aan de bel toen Morres plotsklaps grote partijen kinderkleding aan de man probeerde te brengen, na enig gedelibereer staakte het meubelconcern die activiteiten, maar met tegenzin. Waarom nu dit bericht?

Dik twee jaar geleden kreeg de Hulster Ondernemersvereniging een nieuw dagelijks bestuur onder voorzitterschap van Tom Willaert, een gebekeerd bankier die terug in zijn geboortestreek was komen wonen om hier het mkb te helpen met financiële problemen. Willaert wist binnen de vereniging draagvlak te creëren voor een nieuw, fris, gedreven mkb-beleid. Het gezeur over de eigen portemonnee moest gedaan zijn, ondernemerschap was in zijn optiek samenwerken, visie ontwikkelen en in samenspraak met gemeente en andere partijen de lokale economie naar een hoger plan zien te tillen.
Willaert wilde niet hikken tegen het publiek bestuur, maar in constructieve overleg proberen om de vroegere koopstad Hulst weer nieuw elan te geven. Even leek het erop dat dit een kans van slagen had. De vereniging – althans het bestuur manifesteerde zich nadrukkelijk met nieuwe activiteiten, gerichte onderzoeken en betrokken overleg met de diverse gremia. De voorzitter wist de Hulster politiek ervan te overtuigen dat de binnenstad, het hart van Hulst, impulsen nodig had. Het Bierkaaiproject werd dan ook als zodanig gezien en breed gesteund. Alleen, dat project zou – ook al door marktontwikkelingen – een moeizame start kennen en ook nog ’s jaren vergen. Toch ziet de gemeente Hulst het Bierkaaiproject als het sleutelproject om het koop-en verblijfstoerisme te stimuleren. Inge Abbeel, economisch beleidsmedewerker van de stede Hulst, laat daarover in een uitgave van het Ondernemersbelang afgelopen jaar geen twijfel over bestaan. “Maar voor het bestrijden van de leegstand in de bestaande en de
invulling van de nieuwe winkelpanden zoeken we niet zozeer naar ketens als wel naar zelfstandige bedrijven. De kleinschaligheid
en diversiteit die zo kernmerkend zijn voor Hulst – en zo aantrekkelijk voor het kooptoerisme – willen we behouden.De Nieuwe Bierkaai is hierbij de kers op de taart.”

Mooi is dat he. De kers op de taart, maar in Hulst lopen er andere taartenbakkers rond. Mensen die aan heel andere kersen denken en op andere taarten. Mensen zoals de nieuwe Morres-directeur Walter van der Griendt, die van de nieuwe eigenaar van Morres – het bedrijf ging enkele jaren geleden failliet – De Mandemakers Groep (de keukenkoning van Nederland) opdracht gekregen heeft om Morres terug op de rails te krijgen, winst te draaien en Morres weer tot gangmaker te maken. Voor het faillisement waren er al plannen in de maak om de noodlijdende meubelgigant (met een lokale bril op gezien) weer op het spoor te krijgen met een zogenaamd Lifestyle Village, een koopcentrum met vanalles wat maar met wonen of woonbeleving te maken heeft. Van lamp tot papfles, van dressoir tot planten. Het plan is inmiddels uitgegroeid tot een koopparadijs van 87.000 vierkante meter, met 6300 vierkante meter bouwmarkt en een tuincentrum van 7600 vierkante meter. Morres en projectontwikkelaar Nico Boussen van Lafoma, die grondposities in het te ontwikkelen gebied heeft, willen nu dat de gemeente Hulst wat flexibeler omspringt met de invulling van de beschikbare meters winkeloppervlak. Op het oude karweiterrein zou bijvoorbeeld ruimte geschapen moeten worden voor winkels met 500 in plaats van de eerder aangeduide 1000 vierkante meter. Deze versoepeling zou beter aansluiten bij de markten weten de ontwikkelaars. En in ruil daarvoor zouden er in het totaalplan minder appartementen gebouwd worden. Jaja, ook dat sluit natuurlijk beter aan bij de markt. Per saldo levert een vierkante meter detailhandel de initiatiefnemers veel meer op dan een vierkante meter woonoppervlak.

Nee, ik vind het niet zo vreemd dat voorzitter Willaert van de Hulster Ondernemersvereniging medio november met een snelle coupe is afgezet. Goed een week na zijn vertrek hadden Van der Griendt en Boussen de maandelijkse ondernemersborrel al volledig naar hun hand gezet, een maand daarna de nieuwe gangmakers van de vereniging en nog een paar weekjes later het dagelijks gemeentebestuur. En dan verschijnt er in de kranten voornoemd tweekolommertje.

De Hulster binnenstad gaat zware tijden tegemoet. In de loop van dit jaar wordt de eerste fase van het Bierkaaiproject afgerond. Voor het vervolg, de appartementen, de hoogwaardige kleinere winkels die er moeten komen, houd ik mijn hart vast. Ondanks bezwaren van Willaert en co liet de gemeente de laatste supermarkt van AH uit de binnenstad vertrekken naar de aluminium bakken van Nico Boussen aan het Backterrein. De uitbater beurde miljoenen en wist bovendien te bedingen dat er in de binnenstad geen grote supermarkt meer terug mocht komen. Hooguit een zaak van 750 vierkante meter. Verantwoordelijk wethouder Diana van Damme ging daarmee akkoord en weet inmiddels dat dit niet zo slim is geweest. Neemt niet weg dat ze besefte dat er snel iets in de lege – nog te slopen supermarktruimte moest worden ondergebracht. Daar zit nu even een Action, bepaald niet de hoogwaardige kwaliteitszaak die Hulst in dat gebied wil hebben, maar ja, het is vooralsnog wat. van Damme jaagt ook achter een kleine supermarkt aan, maar de laatste berichten daarover dateren al van maanden terug.

Frappant is overigens dat Boussen in Terneuzen al jaren -samen met bouwhandel De Hoop – verzet pleegt tegen de vestiging van grootschalige detailhandel aan de zuidelijke stadsrand bij Snowbase. Boussen en Co vinden dat die zaken aansluitend op de binnenstad aan Kennedylaan-West moeten komen, een vervuild terrein waarvoor overigens al jaren geen belangstelling bij retailpartijen bestaat. Niettemin houden Boussen en De Hoop – gesteund door het provinciebestuur – de gemeente Terneuzen al jaren in gijzeling, omdat eerst het Kennedylaanterrein gevuld moet worden alvorens er elders in de stad ruimte gecreërd mag worden.
Terwijl in Terneuzen meneer Boussen vindt dat nieuwe zaken de binnenstad moet versterken, meent diezelfde meneer Boussen in Hulst dat nieuwe detailhandel naar de stadsrand moet verkassen, naar plaatsen waar hij natuurlijk de grondposities inneemt. Kijk ik gun ondernemer Boussen zijn succesjes (zoals de Euregiotuinen in Oostburg), maar ik hoop dat bestuurlijk Hulst de komende tijd zeer behoedzaam omgaat met deze planontwikkeling.

Voor je het weet zit je met een uitgestorven binnenstad.
Heel veel onverkoop- of onverhuurbare winkelruimten,
een MandemakersGroep die van Morres af wil en met een ondernemersvereniging die, net als vroeger, nog slechts bestaat uit wat ouwe zeikerds…
Benieuwd hoe de nieuwe voorzitter Ed Peerbolte van de ondernemersvereniging, vooraanstaand VVD-lid en pensionado, daarmee weet om te gaan.