De oorlog tegen de plastic zak

Europa heeft de plastic zak de oorlog verklaard. Nou ja, de oorlog, de EU wil het gebruik van de polyethyleen zakjes ontmoedigen, maar aan een verbod wenst Brussel nog niet te denken .”In Europa komen jaarlijks meer dan acht miljard plastic tassen als afval in het milieu terecht, waardoor enorme milieuschade ontstaat”, zegt Milieucommissaris Janez Potočnik.

“Sommige lidstaten zijn er al uitstekend in geslaagd om het gebruik van plastic tassen te verminderen. Als andere lidstaten dit voorbeeld volgen, kan het huidige totale verbruik in de Europese Unie met maar liefst 80 procent teruggedrongen worden.” De Denen en Finnen gebruiken slechts een tasje of vier per jaar, de Ieren, die er voor moeten betalen 18, de Nederlanders 71, maar de meeste Oost-Europeanen gebruiken er op jaarbasis tussen de 200 en 466.
Een groot deel van deze dunne tasjes lenen zich slechts voor eenmalige gebruik en belanden niet in de afvalkliko, zodat ze verbrand kunnen worden, nee, die belanden in het milieu met alle gevolgen van dien. En zelfs als ze vervaardigd zijn uit natuurlijke grondstoffen zoals maiszetmeel, dan nog zorgen ze voor problemen omdat ze pas na maanden, dan wel jaren afgebroken kunnen worden.
De term biologisch afbreekbaar plastic, die de industry graag hanteert, is feitelijk misleidend. Want verteren doen die zaken alleen onder ideale omstandigheden en dan nog kost het tijd, veel tijd.
Onze oceanen drijven inmiddels vol met van dat dunne plastics, wat in water al helemaal niet afbreekt. Vissen, zeedieren en vogels hebben er meer dan last van, leggen en masse het loodje door deze troep.
Verbieden zou de bet zijn, maar Brussel durft dat vooralsnog niet aan.
Toch denk ik dat deze troep de samenleving meer bedreigt dan de inmiddels Europees verboden gloeilamp.
Het zal nog even duren voor ze in Brussel het licht zien.
En dat is jammer, daar er tal van alternatieven voor handen zijn.