Oorlogstaal

Hulst moet zich schikken. Van de meest Vlaamse gemeente in Nederland wordt verwacht dat ze zich constructief opstelt en meewerkt aan het natuurherstel in de Hedwigepolder. Niets meer en niets minder. Hulst moet beseffen dat de pap gestort is en inmiddels aan het indikken is of in Haagse termen; het kabinetsbesluit over de ontpoldering is definitief.
En omdat dit besluit er ligt – nog los van de emoties en gevoeligheden – vertrouwt minister Gerda Verburg er op dat Hulst in goede samenwerking met de provincie zorgt dat dit besluit wordt uitgevoerd.
Gerda schrijft dit in een brief aan B en W van Hulst.
Een briefje dat gister door de raad de volgende kwalificaties werd meegegeven: knullig, onfatsoenlijk, schofferend en minachtend.
Hulst had graag de minister zelf even op visite gehad om uit te leggen waarom de raad niet mee wil werken aan het hele ontpolderingsplan. De bewindsvrouwe zal – eenmaal weet hebbend van de reacties op haar brief – helemaal niet meer afreizen naar Hulst om de verstoorde relatie tussen gemeente en Rijk weer in een goed spoor te krijgen.
Ze kijkt wel uit. En Hulst is zeer zeker niet van zin om zich zoals gevraagd de komende tijd constructief op te stellen.
En wat en hoe dan wel; het is toch een beetje de muis en de olifant.
Gaat Hulst procedueren tot de laatste snik.
Daarover is het laatste woord nog niet gezegd.
Vooralsnog wordt de boot even afgehouden.
Hulst wacht nog even af, wil een en ander nog even juridisch laten toetsen.
Medio juni moet er een plan de campagne liggen.
Ondertussen ronken aan de zuidzij van de Hedwige graafmachines in Vlaams polderland.
Op zeer korte afstand…